|
Levensboom
Nog blijven de meeste oude kerken
leeg tussen de mensen staan.
Maar mensen die aan vrede werken
blijven op haar deuren slaan
om heilig brood voor brodelozen,
wijn voor een moegeschreeuwde keel.
God trekt mee met de werkelozen
en vordert van de kerk zijn deel.
De bijl die aan de wortel lag
woog zwaar in Jezus’ handen.
Maar toen hij bloeiend kruishout zag,
het liefdevuur, dat brandde
in mensen met een levensdroom,
liet hij de oude bomen staan.
Hij plantte toen een levensboom
om met hen op te staan.
Weer komt de lente in het land.
In de aarde die ontloken is,
is al het kruishout aangeplant,
de boom van de verrijzenis.
Tijd om in het licht te treden,
ogen die weer helder staan.
Tijd voor wereldwijde vrede,
deuren die weer opengaan.
Eens bloeien er weer rozen
waar oude dromen zijn vergaan.
Dan zullen kerken als blokkedozen
in Gods kinderkamer staan.
|
