|
Hoop
In het donker een raam
openzetten naar het licht,
zingend een onzekere toekomst
tegemoet durven treden,
niet wegzinken in verdriet
maar rechtop gaan zitten.
Het donker, dat lijkt
op eigen duisternis
niet blijven noemen,
maar in jezelf herhalen
de vele lichtmomenten,
de vreugden om je heen.
Buiten, bij de bomen
die al hun knoppen
openvouwen in het licht,
buiten, waar mensen
lachende lichten zijn
begint het leven weer.
Opstaan in verrijzenislicht
dat daagt in het schemerdonker
van duisternis en gemis,
want midden in het leven
is de dood de weg naar leven
dat aan de einder gloort.
|