|
De surprise
De niet-verwachte verrassende
ontdekking bij het ouder-worden is:
dat je stiller wordt en dat juist
in die stilte de ervaring groeit.
Geen lawaai meer om je heen want
dat laat je aan je voorbijgaan.
Geen lawaai meer in jezelf want
je mint de stilte die vervult.
Je hoort nu wat je niet eerder hoorde,
je ziet nu wat je niet eerder zag:
het klokje in de verte, het paren
van twee waterslakken in de vijver -
je hoort het zoemen van de bijen en
kijkt met vertedering je lichaam aan.
De rust waardoor je verwijlt bij woorden
en niet gehaast verder wilt lezen.
Nu worden woorden beelden, verschijning
van de werkelijkheid die tot je spreekt.
Nu krijgen gedachten tijd om te bezinken,
zich te vereenzelvigen met je ziel.
Je begrijpt nu wat je niet eerder verstond,
je voelt nu wat je niet eerder hebt ervaren:
de goedheid in het wezen van alle dingen,
de liefde die in mensenharten brandt -
de oneindig goede wil van medemensen en
het zuivere zinnen van je eigen ziel.
|
