Diurnale
Knielend op zijn bidstoel
zittend in zijn koorstoel
met in zijn handen zijn diurnale,
zo gaat een kartuizermonnik
zijn bidtocht dagelijks alleen
door zijn klein officie, zijn diurnale.
Drie jaar lang wordt onder 'dagmeditatie'
dagelijks een nieuwe overweging aangeboden:
een gedachte, een gedicht, een gebed.
Opgebouwd uit 'weekthema's' volgen zij
de seizoenen en religieuze getijden:
een minuut stilte 's morgens of 's avonds.
Om te voorkomen dat het hele jaar in
één adem kan worden uitgelezen, is het niet
mogelijk verder dan één dag vooruit te lezen.
Wel is het mogelijk al het voorgaande
terug te lezen en in dit meditatieboek
te blijven bladeren tot aan het begin.
DUIZENDENEEN
DAGENNACHT
GEDACHTEN
Een jaarcyclus van belevenissen
als kleine belijdenissen.
Bloesems van leven
soms vallend blad.
Zo trekken deze gedachten en gedichten
als een karavaan over het beeldscherm.
Even een dag staan zij stil,
dan zetten zij hun tocht voort.
Driehonderdvijfenzestig dagen
zijn zij onderweg, onderverdeeld
in tweeënvijftig weekgedachten
waarbinnen zij zich bewegen.
Op de weekdagen zijn het veelal
kortere enkelvoudige gedachten;
op de zondagen is plaats gemaakt
voor wat langere overwegingen.
+
Voor de duidelijkheid
en de leesbaarheid
werd gekozen voor een
strofische vormgeving.
Tegelijk vonden hierdoor
gedachten en inzichten
een beknopte vorm en
werden ervaringen verdicht.
Strevend naar eenvoud en
echtheid werd de verwoording
van hun denken en voelen
vanzelf eenvoudig.
Dit is een spiegelbeeld
van wat zij leven
van wat zij geloven
van wat zij zijn.
BELEVENISSEN
Jaarcyclus, geschreven door Threes van Dijck en
Jan Peijnenburg, wonende te Eindhoven Nederland.
Vanaf 1963 zijn zij een priesterpaar, wonen samen
en werden in 2002 in de media een liefdespaar genoemd.
In 1965 stichten zij een 'religieuze beweging onder
de werkende jeugd, in de lijn waarvan zij zelf als
priesterarbeiders werkten in de Philipsbedrijven te
Eindhoven, van 1969 tot 1986.
In hun periode van priesterarbeid schreven zij twee
boeken 'De blinde hoek'en 'De verloren Vader'.
Talloze inleidingen gaven zij in het land, op alle
niveaus brachten zij de 'humanisering van de arbeid'
onder de aandacht. Veel artikelen verschenen van hun hand.
In 1979 huurden zij een kerk, die zij 'Bewegingskerk'
noemden; deze stond ten dienste van medearbeiders en
medepriesters, binnen en buiten het ambt. Zij richtten
de beweging van 'priestersolidariteit'op, namen het
initiatief tot 'gregoriaanse zondagsvespers'en brachten
de liturgische dans tot leven, die zij 'levensdans'noemden.
Gedurende 40 jaar waren zij openbare voorvechters
voor de ontkoppeling van ambt en celibaat. In 2002
gingen zij rond het gegeven 'partnerschap-registratie'
het gevecht aan met het episcopaat - een openlijk
conflict bleef uit - Jan bleef steeds in het ambt -
Threes stond midden in het 'levenspriesterschap'.
Sinds 1995 hernamen zij hun schrijvers-aktiviteit.
Achtereenvolgens gaven zij drie boeken uit :
'Driekoninginnen'(1996) 'Drie herders'(1997);
'Jij ruikt naar God'(1998) was een dichtenbundel.
Daarna schreven zij enige series brochures m.n.
over priesterschap, mensenrechten in de kerk,
vrouw en priesterambt, humanisering van het ambt.
Vanaf 2005 schreven zij opnieuw meditatieteksten,
gedichten en gebeden. Deze niet eerder gepubliceerde
gedachten nu vormen de inhoud van deze jaarcyclus.
