|
De taal van het hart
Psalmen zijn zo
heerlijk ongerijmd.
Binnen een en dezelfde psalm
wordt God in het ene vers
toegesproken, terwijl
in het daarop volgende vers
over God wordt gesproken -
zonder een strakke
logica in het denken,
zonder vast te zitten
aan taalkundige stijl.
Psalmen zijn zo
heerlijk ongebonden.
Binnen een en dezelfde psalm
klinkt de woeste schreeuw
van een gekwelde mens -
en even later is zijn stem
zacht als een minnaar
in zijn bruidsnacht.
In de omgang met God wordt
de taal van de geest
de taal van het hart.
|
