|
De wil van God
Als iemand ondragelijk lijdt,
als iemand dagenlang gemarteld wordt
voordat men hem uiteindelijk doodslaat,
als iemand krankzinnig wordt van angst -
zeg dan niet dat God dit wil,
zeg nooit ‘de mens wikt, God beschikt’
dat zijn de verkeerde woorden, wrede woorden
naar de mens toe en naar God toe.
Dit is het kromme denken dat er van uit gaat,
dat God ‘buiten de werkelijkheid staande
en levende van de realiteit van het lijden’
dit om een diepere reden zou laten gebeuren.
Nee, God is zélf de lijdende, het lijden
binnen de werkelijkheid van een eeuwig geluk.
Is dit dan de enige, onontkoombare weg
tot voltooiing van de schepping?
Is Jezus, is in Jezus Gods leven door
dood en opstanding heen openbaar geworden -
als de enige weg van God door tijd en
eeuwigheid heen : de bestaanswijze van God?
Heeft lijden alleen maar zin als het deel
uitmaakt van de eeuwige ontwikkelingsgang
van het zijn - opgenomen in het tot vreugde
leidend verdriet in God zelf -
dat in een eindverwerkelijking zal bestaan
in de volmaakte liefde, het volledig geluk
van de mens, alle mensen, alle zijn
als zijnde in het zijn van de ‘Zijnde’?
Het leven van God, het bestaan van God
is nu: verdriet vermengd met vreugde,
vreugde vermengd met verdriet...
0 lijdende God, ik wil U troosten.
|
