|
Het stille oor
Hij boog zich licht
naar de man die zich
als een waterval
over hem uitstortte
een stroom van woorden
beken vol bijkomstigheden
een wervelstorm emoties
eeuwenoud moeras.
Hij bleef luisteren
zonder zich op te werpen
als een stuwdam om
de vloed te keren.
Toen streek zich
de waterspiegel strak.
Hij zag hoe de eerste
waterlelie kwam bovendrijven.
|