|
Uiteindelijk
God
Uw hartslag is begin van alle bewegen,
uw levensadem bron van alle bestaan.
Uw zinderend leven zingt in de sterren,
uw liefde licht op in zon en in maan.
Aan de horizon een nieuwe schepping,
nieuwe hemel nieuwe aarde vol van licht.
Alle mensen uit de dood omhoog gerezen
krijgen vol van vreugde uw gezicht.
Maar zolang overal nog mensen treuren,
armen bedelen om water en om brood,
jammert uw hart en huilen uw ogen,
bent U een god van de levende dood.
Terwijl rijken in weelde zonnebaden,
verzengen de woestijnen in uw gloed.
En als het ene kind zijn moeder drinkt,
verdrinkt het andere tussen eb en vloed.
Kom, breek uit uw eigen toekomstdroom,
keer terug in het uitzichtloze heden.
Wees ons een God van leven in het nu -
te veel is aan droombeelden geleden.
Zie mij, kleine zucht, als stofje leven
weggewaaid in de storm van het heelal.
Til mij op naar de berg van uw weten
om de slagschaduw die mij dekt in het dal
even te zien wijken voor uw vergezicht
waar in de eeuwigheid van uw geduld
hemel en aarde in pijn en vreugde rijpen
tot alle leven van uw liefde is vervuld.
Vervul hen die het verst verwijderd
zijn van uw uiteindelijke heerlijkheid
niet met uw geluksdroom maar wees zelf
hun werkelijkheid van geluk in deze tijd.
|
