|
Omzien
Ik zie
mijn handen.
Ze zijn wat ze
zijn geweest
ook al verrimpelden ze
door de jaren.
Ik zie
mijn gezicht.
Ik lijk nog
op vroeger
ook al verging de schoonheid
met de jaren.
Wie mij liefheeft
zal zien,
hoe ik mijn hart
bleef dragen op mijn gezicht
al die jaren.
En als mijn handen
je uitzwaaien,
zijn dat de engelen
die je bewaren
als al die jaren.
|
