DUIZENDENEEN DAGENNACHTGEDACHTEN

Hij was daar

Alleen nog het lichte
natrillen van het lover.
Even hield de vijgeboom
zijn adem in toen Hij

in een zachte bries
voorbijging en de aarde
onder zijn lichte tred
nog nabewoog.

Het was alsof de wijd
gespannen blaren zijn
schaduw borgen toen
ik mijn ogen sloot.