Dagmeditatie

 
 
 
 

120109


De dagdroom

Weer wordt een nieuwe dag geboren
en treedt God stralend aan het licht.
Hij wandelt door het zomerkoren
en heeft een vergezicht.

Een stroom van bergkristal
juicht neer langs de flanken
en stort zich in het dal
waar tussen wingerdranken

de trossen rijpen, wierook wademt,
water en vuur in elkaar opgaan.
De geest die hartstocht ademt
viert Gods menselijk bestaan.

Nu ligt de zon languit
te rusten in het open veld...
dat glimlacht als een bruid
om haar uitgetelde held.

'Het werd avond en morgen, de tweede dag'