Dagmeditatie

 
 
 
 

120204

Het blijspel

Al trekken schaduw en dood sporen
van droefheid over de wereld,
al lijkt God begraven in verdriet,
toch is het zichtbaar dat de schepping
het blijspel is van de Eeuwige.

Naast alle serieuze dingen die
God doet in een wereld in wording,
een schepping die verloopt volgens
een eeuwig wetmatig plan, lijkt het
dat God ook speelt, heel veel.

De liefde is zijn hartstocht,
het licht is haar glimlach,
hun samenleven in gemeenschap
baart de geest van vreugde als het
kind van hun eeuwigdurend spel.

Wat wij verrassingen noemen
of toevalligheden, zouden dat
misschien de spelmomenten zijn
van hem met haar, van haar met hem,
van hen met ons in onuitputtelijkheid?

Zou God zelf de zo verliefden die
plotseling ontvlammen voor elkaar,
misschien naar elkaar toegespeeld
hebben, God de zelf verliefde,
opdat ze elkaar zouden vinden?

Zouden de geestigheden van mensen
misschien de grappen van God zijn,
voortkomend uit hun eeuwige fantasie:
de nieuwe stroom van het geestige spel
dat zij dagelijks met elkaar spelen?

Dat ik nu mag inzien en ervaren
dat God speelt en zoveel lacht -
is dat wellicht het spel van God
met mij waarin hij mij uitdaagt
tot tegenspel en samenspel met haar?

Lieve God, wat ben je speels,
speelser dan alle mensen samen.
Hier ben ik voor het grote
liefdesspel met jou, met jullie
beiden in tijd en eeuwigheid.

Til mij zo op naar de vreugde,
hoog boven de pijn van het bestaan,
opdat ik jullie eeuwige vreugde
uit zal dragen en verkondigen
en wij er allen deel van zijn.
 
 

 

 
Voor dagmeditatie van een
andere dag kies in
onderstaande kalender: